Wszczęcie postępowania egzekucyjnego w administracji rozpoczyna się na wniosek wierzyciela. Wierzycielem może być nie tylko osoba. Wierzycielem może być na przykład bank. Taki wniosek wierzyciel składa u komornika. Prawo nie reguluje, w jakiej formie ma być dostarczony dany wniosek. Istniej możliwość złożenia wniosku osobiście, telefonicznie, pocztą elektroniczną. W złożonym podaniu powinny pojawić się takie dane jak: nazwisko osoby składającej wniosek, jej adres. Ponadto wniosek musi zawierać nazwisko dłużnika, jego adres, wartość zaległej należności. Podanie powinno być podpisane przez wierzyciela. Jeżeli wniosek nie będzie zawierał adresu wierzyciela, a kancelaria komornicza nie będzie mogła określi tego adresu na postawie danych osobowych wierzyciela, wówczas takie podanie zostaje bez rozpoznania. Komornik ma prawo wezwać składającego podanie do uzupełnienia braków. Jednocześnie komornik poucza składającego wniosek, że nie podanie wszystkich danych osobowych spowoduje, że wniosek nie będzie rozpatrywany.
Zdarza się, że wniosek zostaje złożony nie do odpowiedniego organu administracji publicznej. Przykładowo, zamiast złożyć wniosek w kancelarii komorniczej, wniosek został złożony w urzędzie marszałkowskim. W takim wypadku niewłaściwy organ administracji publicznej przekazuje wniosek do właściwego organu, informując przy tym wnioskodawcę. Niezwykle ważną informacją jest, że podanie wniesione do niewłaściwego organu administracyjnego przed upływem przepisowego terminu uważa się za wniesione z zachowaniem terminu.
Bardzo ważną informacją jest fakt, że jeżeli podanie wpłynęło do niewłaściwego organu administracji publicznej, ale właściwego organu nie można ustalić na podstawie danych z podania, wówczas takie podanie zwraca się wnoszącemu z odpowiednim pouczeniem. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przy składaniu wniosku uzupełnić wszystkie dane osobowe oraz bardzo precyzyjnie określić, do kogo oraz w jakiej sprawie kierowany jest wniosek. Może zaoszczędzić to sporo czasu, a w sprawach postępowania egzekucyjnego czas to pieniądz. Bo to właśnie wierzycielowi, czyli osobie wnoszącej wniosek, najbardziej powinno zależeć na szybkim rozpatrzeniu sprawy.
_ Rozpoczęcie postępowania egzekucyjnego _
Wierzyciel ma prawo samodzielnie wybrać komornika i przeważnie jest to komornik, który działa w rejonie zamieszkałym przez dłużnika. Jednak wybór komornika kierowany jego rejonem działania może mieć pewne nieprzyjemne konsekwencje. Komornik nie jest stroną w postępowaniu egzekucyjnym. Komornik nie jest od badania zasadności wniosku, ma za to obowiązek przeprowadzić skuteczną egzekucję. Wierzyciel ma prawo wybrać również sposoby egzekucji oraz może nakazać komornikowi poszukiwanie majątku dłużnika. Wszelkie regulacje dotyczące postępowania egzekucyjnego w administracji odnajdziemy w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 roku.
Wszczęcie postępowania egzekucyjnego następuje z momentem dostarczenia dłużnikowi odpisu bądź wydruku tytułu wykonawczego. Innym przypadkiem wszczęcia postępowania egzekucyjnego jest doręczenie dłużnikowi zawiadomienia o zajęciu ruchomości, nieruchomości, konta bankowego, renty bądź emerytury. Ma to jednak miejsce wyłącznie wtedy, kiedy doręczenie nastąpiło przed wręczeniem odpisu albo wydruku tytułu wykonawczego. O wszczęciu postępowania egzekucyjnego należy poinformować wszystkie osoby, które są stronami w danej sprawie. Taką informację o wszczęciu postępowania egzekucyjnego rozsyła komornik.